- oczyścić się
- сов.1) очи́ститься2) освободи́ться, изба́виться (от чего-л.)
oczyścić się się z winy — оправда́ться, доказа́ть свою́ невино́вность
oczyścić się się z długów — освободи́ться от долго́в
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
oczyścić się się z winy — оправда́ться, доказа́ть свою́ невино́вность
oczyścić się się z długów — освободи́ться от долго́в
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
oczyścić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. oczyszczać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oczyszczać się – oczyścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oczyścić z czegoś siebie, swoje ubranie; ciało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oczyścić się z błota, z insektów. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oczyścić — dk VIa, oczyszczę, oczyścićcisz, oczyść, oczyścićcił, oczyszczony oczyszczać ndk I, oczyścićam, oczyścićasz, oczyścićają, oczyścićaj, oczyścićał, oczyścićany «doprowadzić coś do stanu czystości; usunąć z czegoś brud, zanieczyszczenia, śmieci… … Słownik języka polskiego
usprawiedliwić — dk VIa, usprawiedliwićwię, usprawiedliwićwisz, usprawiedliwićdliw, usprawiedliwićwił, usprawiedliwićwiony usprawiedliwiać ndk I, usprawiedliwićam, usprawiedliwićasz, usprawiedliwićają, usprawiedliwićaj, usprawiedliwićał, usprawiedliwićany 1.… … Słownik języka polskiego
oskrobać — dk IX, oskrobaćbię, oskrobaćbiesz, oskrob, oskrobaćał, oskrobaćany oskrobywać ndk VIIIa, oskrobaćbuję, oskrobaćbujesz, oskrobaćbuj, oskrobaćywał, oskrobaćywany «skrobiąc ostrym narzędziem usunąć z czegoś wierzchnią warstwę, skórę lub… … Słownik języka polskiego
zrehabilitować — dk IV, zrehabilitowaćtuję, zrehabilitowaćtujesz, zrehabilitowaćtuj, zrehabilitowaćował, zrehabilitowaćowany «przywrócić utracone prawa osobie niewinnie skazanej i spowodować zatarcie skutków skazania, uniewinnić, oczyścić z win; uznać czyjąś… … Słownik języka polskiego
odstać — I dk, odstaćstanę, odstaćstaniesz, odstaćstań, odstaćstał odstawać ndk IX, odstaćstaję, odstaćstajesz, odstaćwaj, odstaćwał 1. «oddzielić się, odłączyć się w pewnym stopniu od całości, odkleić się częściowo» Fornir odstaje od deski. 2. «opuścić,… … Słownik języka polskiego
odmoknąć — dk Vc, odmoknąćnie, odmoknąćmókł a. odmoknąćmoknął, odmoknąćmokła, odmoknąćmoknąwszy a. odmoknąćmókłszy odmakać ndk I, odmoknąćka, odmoknąćają, odmoknąćał «odlepić się moknąc, odmięknąć; oczyścić się przez moczenie się» Talerze odmokły w gorącej… … Słownik języka polskiego
podejrzenie — n I 1. rzecz. od podejrzeć. 2. lm D. podejrzenieeń «posądzenie o coś, domysł co do czyjejś winy» Uzasadnione, bezpodstawne podejrzenie. Budzić, wzbudzać w kimś podejrzenia. Nabrać podejrzeń. Rzucić, zrzucić, ściągnąć na kogoś podejrzenie.… … Słownik języka polskiego
podejrzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. podejrzeć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}podejrzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. podejrzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrzeć — dk XI, wytrzećtrę, wytrzećtrzesz, wytrzećtrzyj, wytrzećtarł, wytrzećtarty, wytrzećtarłszy wycierać ndk I, wytrzećam, wytrzećasz, wytrzećają, wytrzećaj, wytrzećał, wytrzećany 1. «trąc po powierzchni czegoś osuszyć coś, oczyścić coś z czegoś;… … Słownik języka polskiego